Ókei. Sko.

Hef heyrt því fleygt að menn séu farnir að sakna mín úr mannlífinu. En allt í einu er bara... galið að gera, eiginlega. Er að reyna að klára leikrit, og að þýða allan heiminn á daglegum basís, og það er soldið mikið að gera í vinnunni, og leikfélaginu, og heimilinu. Auk þess sem ég þarf alveg yfir meðallagi af stundum til svefns og næringar og líkamsræktar þessa dagana. Þannig að félaxlíf er hreinlega útundan og ég get eiginlega ekki lofað neinum breytingum þar á í fyrirsjáanlegri framtíð.

Þannig að, ef menn vilja hitta mig eitthvað, er besta sóknarfæri að hreinlega vera í leikfélaginu mínu. Annars verður bara að láta bloggið duga. Eða hafa samband eftir... svona... ég veit ekki hvenær.

Annars er ég aðallega að velta fyrir mér hvort ég nenni að gefa mér tíma til að klippa á mér táneglurnar á meðan ég næ ennþá til þess...