Það er föstudagur og það er nú gott. Um helgina á að:
-Hafa saltfisk í laugardaxhádeginu, vegna þess að svoleiðis var alltaf heima hjá mömmu þegar ég var lítil.
-Hafa hrygg í sunnudaxhádeginu. Af því að það var alltaf einhvurslax kind í sunnudaxhádeginu hjá mömmu þegar ég var lítil. (Dreg samt mörkin við svið.)
-Við Smábátur ötlum í bíó að sjá Pirates of the Carabean. Hlökkum til.
-Rannsóknarskip ætlar í golf.
-Ég held við ætlum öll að skrifa smá í leikritin okkar.
-Freigátan ætlar að halda áfram að endurraða óperusafni föður síns, kúka tvisvar og hoppiróla smá.
Þetta verður nú bissí helgi.
Ég man þegar helgarlistarnir litu einhvernveginn svona út:
Fös-Lau
-Fara í ríkið.
-Panta pizzu
-Fara í partí
-Fara út að djamma.
-Borða þynnkuborgara.
Lau-Sun
-Endurtakist.
Og svona voru helgarprógrömmin árum saman.
Það er nú frekar merkilegt að maður skuli ekki hafa endað í ræsinu... eða orðið feitur.
Maður verður annaðhvort feitur eða ræsisrotta. Feitar ræsisrottur eru fátíðar.
SvaraEyðatjah, ég varð nú ekki formlega feit fyrr en ég hellti mér út í barneign..
SvaraEyðasem þýðir væntanlega að ég verð að hella mér út í taumlaust sukk ætli ég að ná af mér kílóunum aftur *hux*
SvaraEyðaer ekki saga tilbúin til að passa..?
Það þarf engar barneignir til - ég fór að sofa kl. 10 á föstudagskvöldi. Hræddi líftóruna úr sjálfri mér með þessu athæfi. Magga ömmusystir fór alltaf snemma að sofa á kvöldin. Og nú er hún dáin.
SvaraEyðaEnda fóru mínar helgar að sjálfsögðu ekki beina leið frá sukki yfir í barneignir. Í millinu komu nokkur ár af helgum sem voru yfirleitt tíðindalitlar utan leikæfinga.
SvaraEyðaBarneignir urðu mér heldur ekki til spiks. Breyta semsagt bara næstum engu. ;-)