Rugggl

Í upphafi þessa dax var ég komin með alveg ótrúlega langan lista af öllu sem ég ætlaði að gera. Þetta átti að verða svona reddingadagur um allan bæ.
1. Ég byrjaði á að senda Rannsóknarskip í vinnuna með eina bíllykilinn í vasanum.
2. Þurfti því að labba með Freigátuna á leixkólann og nálgast lykilhelvítið í leiðinni.
3. Fara svo aftur heim og ná í bílinn.
4. Þá þurfti ég uððitað endilega að setjast niður með kaffið og Moggann.
5. Og gá síðan aðeins í tölvuna.
6. Fór að skoða listann yfir fyrirliggjandi aðgerðir betur, og komst að því að ýmislegt þurfti að gerast í réttri röð.
7. Endurraðaði.
8. Klukkan var komin nálægt hádegi þegar ég loxins druslaðist niður í skóla.

Ætlaði að hitta á kennara sem átti að hafa viðtalstíma milli 12 og 13. Á fimmtudögum. Þegar kom að skrifstofuhurðinni hans sagði hún nú bara eitthvað allt annað. Ég á skrifstofu Hugvísindadeildar. Hún kom af fjöllum.
Ég get rætt við annan kennara um þetta sama lokaverkefni, en hún er með viðtalstíma þegar ég er í bumbusundi. Ég skrópa nú þegar einu sinni í viku til að hlusta á Ólínu Þorvarðar, og er meinilla við að skrópa fyrir viðtalstíma. Í staðinn skipulagði ég hefndaraðgerðir.

Skrifaði báðum þessum kennurum erindi mitt í löhöhöhöngu máli í lengsta og leiðinlegasta tölvupósti sem ég hef nokkurn tíma látið frá mér fara. Í honum var ekki eitt einasta fynd eða skætingur, aðeins fræðilegar staðreyndir ýmissa mála raktar í mikkklum smáatriðum. Flýtti mér að senda áður en ég færi að vorkenna þeim of mikið.
Ef ég fæ einhvern tíma svar við þessum langhundi líður yfir mig.

Þegar öllu þessu er lokið er komið fram yfir hádegi. Ég er búin að komast að því að ekkert af því sem eftir er á listanum er hægt að gera í dag fyrst ég náði ekki í þennan kennara. Og verkefni daxins í Ritstjórn og Hræðileg skrif get ég ekki gert vegna þess að ég á enga gamla námsritgerð aðra en M.A. ritgerðina mína. Og hana legg ég nú ekki á nokkurn mann. Svo ég þarf að fá eitthvað að láni hjá Rannsóknarskipi.

Er þó búin að viða að mér efni til að fara með heim. M.a. tveimur ógeðsljóðum eftir Baudelaire sem ég er allt í einu búin að taka að mér að þýða, og Kóraninum. Sem er búið að þýða. En nú er klukkutími þangað til ég á að sækja Smábátinn og fara með hann í flensusprautun. Það er of lítill tími til að byrja á neinu af viti og of mikill tími til að hanga.

Er í Bókhlöðunni. Kaffið hér er vont.
Kaffið heima er gott. En ég nenni ekki þangað til að fara strax aftur út.

Þessi dagur er greinilega alveg ákveðinn í að fara til spillis.