Sjúkkitt

Hér voru alveg urluð skilaboð til Mementóhópsins í Kóreu, þar sem kínverska flugfélagið þeirra var að hóta að halda þeim föstum í austurlöndum fjær, veittu þau ekki haug upplýsinga fyrir morgundaginn. Sem betur fer gáði formaðurinn í póstinn sinn, þrátt fyrir að eftirsýningavíma stæði yfir, og málinu er reddað og Kóreudeild Hugleix, Leikfélax Kópavox og Bandalaxins er ekki farin til að vera.

Ég er gasalega fegin.

Í fréttum af heimilinu er það helst að Smábátur kom í gær í stutt stopp, en er farinn aftur norður með afa sínum og ömmu. Einhvern tíma í næstu viku verður fjölskyldan síðan fullskipuð á ný. Líklegast skreppum við hin í sumarbústað um helgina, laugardag til mánudax. Séns að það verði aðeins minni rigning í Borgarfirðinum? En ætlum annars bara að vera þvílíkt róleg.

Hihi

Ég gaf henni jafnöldru minni, frú Ringsted, víst alvarlegt hland fyrir hjartað núna, með óléttunni. Hún missti sig í kommentakerfið.

En, tvö í röð. Það var planið. Og ég er einhverf. Ég get ekki látið neinn grindverk eða hörmulegar fæðingar breyta PLANINU!

Já, þær voru víst eitthvað færri í bumbusundinu sem sögðust vera til í að verða komnar þangað aftur, einu og hálfu ári síðar. (En mikið er ég nú MJÓ, við hliðina á öllum sem eru 6-8 mánuði gengnar! Og svakalega eru þessar æfingar nú mikið léttari núna en í janúar á síðasta ári...)

En, Ylfa, þú þarft ekki að halda veislu, ég er búin að fresta vesturferðum um óákveðinn tíma, einu sinni enn. Enda, næst þegar ég mæti í partí hjá þér ætla ég allavega að verða ó-ólétt. En segðu mér endilega þegar þú veist hvenær gotið verður, og hvernig það kemur til með að ganga. Þú ert vön að vera fjári forspá um svoleiðis.

Ofurlítil Duggan er annars aðeins farin að láta vita af sér, með ofurlitlum potum, sem ég held að séu örugglega ofurlitlir puttar, en ekki ofurlítill vindgangur.

Sunnnnnd!

Í dag fer ég í fyrsta bumbusundið! (Reyndar frekar bumbulaus, ennþá.) Ég er búin að hlakka til alveg síðan síðast. Þetta er tvímælalaust það besta við að vera óléttur. Sulla með fullt af öðrum feitum kjeeellingum þrisvar í viku. Lovelí.

Ég ætla ekki einu sinni að segja frá því hvað við fengum endurgreitt frá skattinum. En þetta er eini dagurinn á árinu sem borgar sig að vera með tekjur undir fátæktarmörkum og vera með mann í námi. Ég held við hífum Frakklandsævintýrin upp í núllið. (Sennilega þó fyrir utan lausnargjaldið á tölvugerpinu, sem er btw enn í fangelsi. Og ég þori ekki að spurja eftir henni. Veit heldur ekki hvert ég ætti að snúa mér. Sennilega eru tollaraófétin bara búin að stela henni með manni og mús og sumarleyfismyndum frá Frakklandi.)

Talandi um myndir, ég er búin að vera að setja inn myndir í albúm sem eru komnir linkar á hérna við hliðiná. Er að vinna í fortíðinni.

Og, nú í bloggláginni rís alltaf upp einn og einn trylltur sumarbloggari. Það er hún Eló mágkona mín sem hreppir titilinn þetta árið.

Kannski fáum við að sjá Smábátinn aðeins í kvöld eða á morgun, en kannski ræna afi hans og amma honum aftur og fara með hann norður, aftur, fyrir helgi. Verslunarmannahelgin er óráðin, en afi og amma Smábáts hafa líka boðið fjölskyldunni að dvelja í sumarbústað sínum í Borgarfirðinum um helgina. Sem er aldrei að vita nema við þiggjum... Ég man þá tíð þegar verslunarmannahelgar voru hápunktur sumarsins. Núna man maður varla eftir að það er frí á mánudeginum. Eitt er þó greinilegt merki um hvað er í aðsigi. Bára syss kemur líklega á morgun og tekur stígvélin sín á leið til Eyja. Hún er Eyjasjúk.

Myndir

Þá koma loksins myndirnar sem Hugga móða pantaði:
Mér finnst Freigátan alltaf vera jafnnýfædd...
...þegar betur er að gáð þá hefur nú talsverð þróun orðið.
Svona er Smábáturinn nú orðinn sætur og fullorðinslegur. Enda segist hann vera búinn að ná öllum ömmum sínum... þegar hann stendur á tám.
Og hér er svo Smábáturinn með báðar systur sínar, þær Kamillu Hrund, hálfsystur sína á Akureyri, og Gyðu. Önnur hefur ljóslega talsvert meiri hæfileika til kyrrsetu en hin...

Hér er svo komið tilraunaalbúm. Ég er svolítið tortryggin, það var svo auðvelt að búa það til...
En svona eru makkarnir!

L

Uj hvað ég er ekki að nenna að byrja á L. Sem verður þó létt verk og löðurmannlegt. Ekkert nema leikritasöfn. Sem ég nenni ekki að fara mjög nákvæmlega í gegnum.

Svo er að hefjast óléttuannríkið. Ætla að reyna að nenna í blóðprufu í vikunni. Grindhvalasund byrjar á miðvikudaginn. Sem verður reyndar æði. Ég er búin að hlakka til að byrja í því aftur síðan ég hætti síðast. Þrátt fyrir ófögur, gelgjuleg og neikvæð fyrirheit um að ætla sko EKKI að fara að kynnast einhverjum konum af því að þær væru líka óléttar, fór það nú aldeilis á annan veg. Það er bara einhvernveginn þannig að þegar maður hangir í heitum potti með sama fólkinu þrisvar í viku, mánuðum saman, fer ekki hjá því að maður kynnist því dáldið. Og svo var þetta fyrirtaxnámskeið. 10 óléttar kjellingar eru samtals hafsjór fróðleix um hvar allt fæst, keypt, leigt og allt þar á milli, auk húsráða við öllu meðgöngu og barneignatengdu. Fyrir utan síðan skemmtilegar sögur af öllu milli himins og jarðar. Fyrir utan það að þegar maður hefur afmarkaðan vettvang til að ræða þessi mál, þá er maður ekki að drepa aðra vini sína úr leiðindum yfir því á meðan. (Enda geri ég það nú helst með endalausu leikfélagaþvaðri.)

Ég held enn sambandi við stelpurnar frá í síðasta sundi og núna í sumar höfum við svolítið hist á helgarmorgnum á vel girtum leikvöllum og horft á börnin æfa sig að hrinda og rífa af.

Ég er búin að ákveða að á þessari meðgöngu ætla ég ekki að ákveða að gera neitt ekki.

Fréttatími á sunnudegi

og maður veit nú bara ekki hvaðan á sig stendur veðrið. Skotbardagar í Reykjavík, eyra bitið af konu, maður verður vítlaus uppi í Þórsmörk. Það endaði með því að ég varð að gá.
Og, mikið rétt. Fullt tungl.

Við vorum annars bara heldur löt um helgina. Fórum reyndar á rúntinn á Þingvelli í gær og löbbuðum smá.

Og ég er alveg að fara að nenna með myndavélina í vinnuna og setja myndir.

Vonandi á morgun.

Og það er ekkert í sjónvarpinu á þessu sunnudagskvöldi. Hvað sé til ráða? Óáhorfða DVD-Fjallið?
Valkvíði...