Stórmerkilegt.
Í gær var ég ég áframhaldandi íbúðapælingum, velti fyrir mér ýmsu og komst að því að eiginlega vantaði mig meiri peninga... það allavega... svona... kæmi sér alveg vel.
Spurði sem svo:
- Hvernig nær maður í meiri peninga?
- Maður fær sér meiri vinnu.
Svaraði Gvuð.

Ég á atvinnuauglýsingavefinn í mogganum, með hálfum hug þó, yfirleitt er hann ekkert vaðandi í seinnipartsvinnum sem ég kann. Haldiði ekki að þeir hafi verið nýbyrjaðir að auglýsa ritara/bókara starf, vinnutími frá 14 - 18. Byrja í september.

Mér duttu allar dauðar lýs úr höfði, hamraði saman umsókn og starfsferil, sem er allur morandi í bókhaldi og ritarastörfum, og sendi inn. (Undirstrikaði það sem hljómar vel, þetta með að vera utan af landi og þannig...)
Þetta væri náttlega ekkert sérstaklega amalegt. Miðað við að byrja að vinna í september ætti greiðslumat að geta orðið alveg prýðilegt í kringum 1. des.
En, gáum hvað gerist. Kannski eru þetta asnakjálkar sem vilja ekki borga neitt af viti. Eða vilja ráða einhvern með stærri brjóst...

Svo er bara að renna upp menningarnóttarhelgi. Er að huxa um að menningarnótta, svona allavega seinnipartinn á laugardag, í fyrsta skipti á ævinni!
Hef alltaf verið að gera eitthvað annað á menningarnótt og aðfaradag, þannig að nú er ég að huxa um að menningarsnobba feitt.

Hmmm...
Bankinn sem býr til greiðslumatið vill fá lánsloforð...
Viðskiptabankinn, sem er sá sem býr til lánsloforðin, vill fá greiðslumat til að geta gefið lánsloforð...

Búin að stofna mér eignamöppu á mbl.is sem í er kominn haugur af íbúðum sem ég nenni ekki einu sinni að skoða fyrr en ég veit hvort ég gæti haft efni á þeim.

Hvort kom eiginlega á undan hænan eða eggið? Eins og er vilja bæði bíða eftir hinu.

Snúið.

(Það fór þó aldrei svo að það kæmi ekki annað langtímaverkefni til að blogga um þegar MA ritgerð sleppti. Framhaldssaga næstu mánaða, jafnvel ára, verður um ævintýri í heimi fasteignaverslunar.)

Fór í gær og fylgdist með á meðan Hugrún syss verslaði sér flunkunýjan bíl uppá grilljónir. Það veitti mér mikinn innblástur og löngun til að eyða mörgum milljónum í einu. Auk þess gaf hún mér nokkur galdraráð til íbúðaverslunar.

Síðan fór ég heim með grænuna, sem verður nú í minni umsjá, komst að því að hún þarf að fara í skoðun í næsta mánuði og laga þarf eitt og annað. Ojæja. Svo fjarlægði ég úr henni sérvisku formæðra minna, daunillt yfirklæði sem hefur undanfarin 25 ár komið í veg fyrir að sætin eldist í samræmi við annað í ökutæki þessu. Í ljós kom þetta fína sætaáklæði sem lítur út eins og árið sé um 1980. Í tilefni þessa fór ég á smá rúnt með Júriþmix í botni.

Nú er ég að huxa um að hringja í bankastjórann minn og spyrja sem svo:
- Hurðu? Má ég fá milljón til að kaupa mér íbúð?
Ímynda mér að hún svari:
Jájá, ekkert mál! Borgaðu svo bara þegar þú verður rík.

Er þetta ekki líklegt?

Jæjah.
Til að sækja um greiðslumat þarf að hafa afrit af skattframtali.
Betra er að framtalið sé rétt. Og mitt er það ekki. Er búin að senda bréf og gögn til leiðréttingar á skattframtali í morgun. Og svo er bara að bíða. Það er nú eiginlega ekki líklegt að ég fari almennilega af stað á húsnæðismarkaðinn fyrr en um áramót...

Æfingar á Petru minni í fullum gangi. Nú eyði ég kvöldunum mínum í tómum æðisköstum og tilfinningalegum krísum... hmmm... nei annars. Það er ekkert nýtt. Texti er allavega óðum að lærast og persónur eitthvað að finnast.

Og, í þessum orðum skrifuðum hringdi í mig stórgróserinn hún Hugrún systir mín, hún er búin að kaupa sér alveg flunkunýjan bíl og ætlar að sækja hann (í verksmiðjuna?) á eftir. Þar með fæ ég grænu fífí hennar ömmu og verða það nú fagnaðarfundir.

Best að fara á fasteignasíðuna og skoða eignir með bílastæðum...

Já, íbúðakaupamanían er að taka völdin, hægt og örugglega.

Er búin að gera nokkur bráðabirgðagreiðslumöt á netinu, bara svona til að gá hvað ég myndi fá, miðað við hin og þessi skammtímalán upp í útborgun. Það er nú mjög misjafnt, allt eitthvað frá 7 milljónum upp í 10. (Sem er talsvert meira en ég átti von á... gæti sennilega keypt mér kastala ef ég væri í fullri vinnu...)

Held mig nú samt trúlega nálægt neðri mörkunum á þessu til að ég fari nú ekki beint á hausinn. Ætla í bankann og sækja um greiðslumat á eftir. Svo var líka að rifjast upp fyrir mér að ég fékk bréf frá KB banka um daginn þar sem hann bauð mér gull og græn lán (og peningaveski með engu klinkhólfi) fyrir að vera svona góður viðskiptavinur. Kannski getur mar eitthvað notað það.

Allavega, best að taka eitt hænufet í einu og gá hvað gerist. Svo vill svo skemmtilega til að næstum allir sem ég þekki eru nýlega búnir að kaupa sér íbúðir þannig að það er stutt að sækja góð ráð í allar áttir.

En, hvað geri ég þegar ég hef síðan kannski heila íbúð til umráða alein!? Fæ örugglega panikkattakk, veit ekkert hvað ég á að gera við mig og sest bara út í horn og grenja... til að byrja með. En, það verður spennandi að sjá hvað kemur upp úr kössununum mínum sem allir eru búnir að vera í geymslum hingað og þangað frá því að elstu menn muna og ég man ekki lengur hvað er í.

Já, það er margt í mörgu. Systir mín hin eldri er víst farin að hafa augastað á nýju ökutæki þannig að kannski fæ ég bráðum grænuna hennar ömmu til afnota. Svo er ég nú að huxa um að fara að krukka eitthvað í þessi leikrit sem ég er með í smíðum. Er að horfa með nokkurri öfund á hin og þessi leikskáld samtímans sem spreða frá sér leikritum eins og þau fái borgað fyrir það... sem þau reyndar gera, sum, á meðan ég ligg á einhverri fornri smáfrægð með haug af hálfskrifuðu dóti og geri ekki rass í bala. Þetta er ekki fallegt afspurnar...