Jú, það nálgast...

Það var allavega hressilegt sumarveður í dag. Við Freigáta notuðum tækifærið í morgun og prófuðum nokkra leikskólaleikvelli. Þeir voru nú hver öðrum skemmtilegri. Tala nú ekki um þar sem aðrir krakkar voru að leika sér líka. Freigátan er orðin svo félagslega svelt að það verður ekkert lítil gleði þegar hún fær að byrja á leikskóla, sem verður vonandi í haust.

Gærdeginum eyddum við í sumarbústað uppi í Borgarfirði ásamt Smábáti, afa hans og ömmu. Lágum meðal annars í heitum potti klukkutímum saman og átums svo grillað, Brekkskt, lamb. Það var svo gífurlega afslappandi og næs að ég fór næstum að skilja hvernig fólk nennir að eiga sumarbústaði. (Samt ekki alveg.) (Nema, reyndar á Seyðisfirði. Ég sé algjörlega tilganginn með því að eiga hús þar.)

Annar vorboði, og öllu leiðinlegri, kom áðan, þegar við Freigáta horfðum á síðasta þátt Stundarinnar okkar í vetur. Þar heyrði ég ekki betur en að jólaóratorían úr Jólaævintýri Hugleix væri komin inn í sumarlag. Þessu er nottla ekkert heilagt...