Öld Alheimsfrekjunnar Öll?

Þó menn séu búnir að vera ógurlega dramatískir síðustu daga og tala eins og heimurinn sé að farast NÚNA þá held ég að þetta sé upphafið af breytingum sem sauðsvartur almúginn sjái á næstu mánuðum eða árum. Bjólfarnir töpuðu einhverjum tugum milljarða í dag. Ef menn eiga tugi milljarða finnst mér þeir nú bara hafa gott af að tapa þeim.

Þeir síðustu verða fyrstir. Bílbeyglan sem er gömul og beygluð er þó allavega skuldlaus. Kennaralaunin eru kannski ekkert spes, en Hagaskóli er vonandi ekki á leið á hausinn. Vonum það besta með Lánasjóð íslenskra námsmanna.

Svo gerði ég stuttlega vörutalningu á heimilinu í dag. Niðurstaðan var sú að ef kaupgeta heimilisins fer niður í ekkert nema lífsnauðsynjar, þá eigum við samt allt of mikið af drasli. Og þrátt fyrir þessi 150 kíló sem fóru í Rauða Krossinn í haust eiga allir á heimilinu meira af fötum en þeir komast yfir að nota.

Talað er um að við séum á leiðinni 30 ár aftur í tímann, svona í lífsstíl. Ó, mæ, goooood, kannski getum við ekki lengur eytt í hvað sem okkur langar í. Börnin mín koma kannski einhvern tíma til með að vita dóta sinna tal. Kannski verða leikjatölvurnar á heimilinu ekki mikið fleiri en þegar er orðið. Og mér finnst það fínt.

Umræðan er þegar farin að valda mér nostalgíu. Orð sem maður hefur ekki heyrt í háa herrans tíð. Verðbólga. Viðskiptahalli. Gjaldeyrisskortur. Og örugglega bráðum, atvinnuleysi.

Ég finn nú bara lykt af soðinni ýsu.

Hérna er ágætisúttekt á atburðarásinni og ástandinu.

Og hérna er bloggið sem gerir hagkerfisfræðin í þessu öllu saman allt að því skiljanleg.

Jæja, best að reyna að fara að koma einhverju skikki á heimilið

Það er búið að skipta Davíði út fyrir endursýningu á Singing Bee og Hraðbátur kominn inn á bað, fyrir eigin vélarafli. Það er líklega hans lengsta ferð, til þessa.