Krúttídúll!

Búin að sjá litlu Úlfhildi Stefaníu NönnuogJónsGeirsdóttur. Hún er alveg oggupoggulítil. Og allt í einu er Freigáta orðin risastór og fullorðin. Og öjmingja Nanna fær öll samúðarstig daxins, liggur eins og pönnukaka uppi á sængurkvennadeild með gat á maganum og er á fyrstu dögum brjóstagjafapíningar. Úffpúff. En við Nanna getum ekki beðið eftir að láta þær hittast, setja þær hlið við hlið og taka myndir, og vera saman að leika okkur í dúkkó með stelpurnar okkar úti á palli. En til þess þarf nú veðrið víst eitthvað að skána.

Oj. Rétt í þessu flatti Rannsóknarskip hrossaflugu út á stofuglugganum.

Alltaf spennandi þegar öll fjölskyldan safnast saman í stofunni á miðjum degi í tilgangsleysi. Núna erum við bara að hanga. Amma og afi Smábáts ætlar að koma og sækja hann bráðum. Hann ætlar að leika við þau allavega fram á morgundag í tilefni þess að það er frí í skólanum.

Við Freigáta fórum í jóga í morgun og síðan er hún búin að vera sofandi úti í vagninum sínum, hvað sem ölli kvefi líður.

Og við erum búin að fá bústað Árna Hjartarsonar í Svarfaðardalnum, Reiðholt, til afnota á meðan Rannsóknarskipið verður á Leiklistarskóla bandalaxins að læra að leikstýra. Þá ætla ég að vera þar að skrifa leikritið sem verður komið ansi nálægt deddlæni. Rannsóknarskip er hins vegar búinn að hóta því að vera alltaf fullur úti í brekku. En ég fæ ekkert að brekkumellast. Segir hann. En það verður nú gaman að vera svona næstum á skólanum. Ég ætla alltaf að fara niðreftir í hádeginu og svoleiðis. Jeij!