Gleðilegt sumar!

Og takk fyrir þennan dásamlega vetur, allir sem að skipulagningu hans komu.

Erum í gargandi gluggaveðri á Egilsstöðum. Huxum okkur til hreyfings norðuryfir á morgun. (Og suður á sunnudag.) Nú þætti mér nú gaman ef það færi eitthvað að hlýna hér á klakanum (sem stendur óvenjumikið undir nafni þessa dagana.) Fyrir þá lesendur sem eru svo heppnir að vera um allt Frakkland, þá er hitinn á landinu mest búinn að fara upp í 4 stig síðan einhvern tíma í mars. Og lítur ekki út fyrir breytingar.

Er annars búin að koma mér upp svo krónískri syfju og svengd með þessari leti og áti að það mætti halda að ég væri bálólétt... Annars best að grínast ekki með það. Næstum allir sem ég þekki óléttir og þetta ku vera bráðsmitandi. En, ég hefði kannski getað átt 2 börn á þessu ári! Það er nú öðruvísi...

Úthlutað?

Það virkar þannig að manni er úthlutað einhverju. Er það ekki? Maður fær ekki lóð/viku í orlofshúsi úthlutaða. Er það nokkuð? Er alltaf að heyra þetta, meira að segja í Fasteignasjónvarpinu, og mér finnst það bara kjánalegt. Eða kannski er ég bara svona úthlutuð.

Annars, lögðum Egilsstaði undir fót í gær og heimsóttum alla. M.a. allar hæðir á safninu, Stebbu móðursystur og Sillu og Jón Gunnar. Það var nú skemmtilegt og við þökkum allar góðgerðirnar. Svo fékk ég að fara pínu á stjórnarfund hjá Leikfélagi Fljótsdalshéraðs í gærkvöldi. Og það var ljómandi. En Freigátan hélt öskurtónleika fyrir föður sinn á meðan. Hún er að verða mömmustelpa.

Erum sumsé í góðu yfirlæti og þurfum nú ekkert að gera nema hanga þangað til við leggjum af stað norður á föstudag.

Vín!

Í gærkvöldi gerðum við dáldið merkilegt.

Fyrir nokkrum árum síðan keypti faðir minn fáránlega dýra rauðvínsflösku í Ammríkunni. Heimkominn sagði hann síðan að þessi flaska yrði ekki drukkin fyrr en fyrsti krakkinn gifti sig. Þegar þessi yfirlýsing var gefin út sáðum við heima á jólunum og pipruðum hvert í kapp við annað. Svo gleymdist þetta mál algjörlega.

En núna er allt í einu einhver búinn aöð gifta sig. Og við hjónakornin drukkum flöskuna í gær í félagi við þau gömlu. Og ég fékk í magann. Veit sosum ekki hvort það var rauðvínsglasið eða þrjútonn af páskaeggi sem ég var búin að gúffa í mig fyrr um daginn.

Allavega, við erum sumsé á Egilsstöðum, þ.e.a.s. 3/4 af fjölskyldunni, Smábátur er á Akureyri. Freigátan nýtur þess að láta ömmu-Freigátu gera sig óþæga, er búin að læra að ferðast um í rúminu sínu og getur nú potað fótunum út á milli rimlanna og er farin að skoða á sér aðra höndina. En bara þá hægri. Sem veit ekki enn hvað sú vinstri gerir. Svo er ég búin að gera tvær heiðarlegar tilraunir til að láta hana skemmta langömmum sínum á sjúkrahúsinu, en það skiptir engum togum að þegar hún kemur þangað hinn öskrar hún eins og stunginn grís. Næst verður farið inn með alla varnagla á öllu sem gæti huxanlega verið að.

Það er annars skrítið að vera svona algjörlega út úr heiminum og gera ekkert annað en að éta. Ég er enn ekkert farin að heimsækja hér fyrir austan, en það þarf nú að fara að byrja á því. Rannsóknarskip les undir próf og horfir á óperur og er örugglega dauðfeginn að ég er ekki farin að sýna hann að neinu ráði ennþá.

Jæjah, geeeeisp. Best að fá sér aðeins meira páskaegg.