Iss

Ljóta pakkið, foreldrar hans Péturs í Barbapabbabókunum. Fyrst er hann "of stór" til að búa í garðinum. En þegar hann er orðinn frægur, ja þá kemur nú aldeilis annað hljóð í strokkinn. Þá verður þeim sko ekki skotaskuld úr því að byggja honum heilt hús úti í garði, og minna má nú gagn gera.

Höfðingjasleikjur!

(Hvaðan ætli annars þessi "skotaskuld" sé komin? Hver er vel að sér í Mál til komið?)

Og svo er aftur fyllerí á morgun!

Missti ég út úr mér í gærkvöldi, í vælutón, þar sem ég sat með nokkrum félögum og reykti allra síðustu retturnar á pöbb á Íslandi. (Sem fór btw. vel fram. Drepið var í á miðnætti, með pompi.) En í kvöld verður seinni tónlistardagskrá Hugleiks í Þjóðleikhúskjallaranum, 0pnað klukkan 10.00. Ég ætla að vera þar og halda uppá að ég sé hreint ekki lengur í stjórn Hugleix. (Með því að vera í miðasölunni.)

Fór að skoða hvenær ég ætlaði að vera í fríi og hvenær ég ætlaði að hætta hérna á Bandalaginu, og komst að því að þetta er ekki neitt neitt sem ég á eftir að vinna hér! Hætti 15 ágúst, því þá fer Rannsóknarskip að kenna í Hagaskóla. Og mér finnst ólíklegt að Freigátan verði komin inn á leikskóla. Þá fæ ég að vera Heimavinnandi Húsmóðir í hálfan mánuð, áður en ég verð Nemi.

Í þarnæstu viku fæ ég að vera einstæð móðir í viku... eða eitthvað svoleiðis... reyndar á síðan Smábáturinn að vera fyrir norðan eitthvað af tímanum... ég veit ekki alveg hvað ég geri. Einn möguleiki í stöðunn er reyndar að vera bara búin að pakka fyrir Frakkland og bruna svo norður með börnin og buruna um miðja viku, athuga hvort Árni Hjartar er nokkuð að gera með Reiðholtið og vera bara þar, svona seinnipartinn af skólanum, og taka Rannsóknarskipið svo með heim. En... ég er bara alveg rugluð og veit ekkert. Á ég kannski bara að vera heima að þrífa með Báru syss? Er of mikið vesen að keyra norður, og svo aftur suður, og fara svo til útlanda tveimur dögum seinna? Verðum við þá kannski bara öll orðin geðveik?

Sjitt hvað ég er búin að drekka allt of mikið kaffi í dag.

Þá er allt að smella...

Er búin að taka nokkrar sparnaðarlegar ákvarðanir varðandi verkefnið Fjölkyldan til Montpellier, sumarið 2007.
- Það verður ekki sofið á leiðinni, nenni ekki að borga morð í hótel fyrir hálfa nótt, heldur munum við þvælast um flugvelli með börn og buru hálfa nóttina eins og hvert annað hvíthyski.
- Ódýrasta íbúðin sem bauðst hefur verið tekin á leigu. Því munum við ekki hafa svefnherbergi heldur fletjast í einu rúmi eins og hvert annað hvíthyski. (Góði íbúðareigandinn ætlar reyndar að redda barnarúmi, sem réð eiginlega úrslitum, auk verðlægðarinnar. Og svo er garður.)

Þá er eftir:
- Að fjárfesta í kerru sem hægt er að leggja mjög saman og Freigátan getur sofið í á flugvöllum og víðar. Hef augastað á einni sem fæst í Ólavíu og Ólíveri.
- Láta gera vegabréf handa Freigátunni og finna vegabréf annarra heimilismanna. (Sem ég man að ég setti á mjög góðan stað... en man ekki hvar.)
- Hlakka til.

En svo verður víst ekki hjá því komist að hætta að láta sig dreyma útlönd í bili og reyna að huxa pínu um hérið og núið. Aðalfundur Hugleix er víst í kvöld. ég er með haug af tillögum til að leggja fyrir fundinn. Er ekki búin að skrifa þær eða neitt.

Svo er seinna kvöld tónlistardaxkrár Hugleix í Þjóðleikhúskjallaranum annað kvöld. Klukkan 22.30. 1000 kall inn. Allir að mæta. (Vona bara að ég muni eftir því...)

Og svo sýnir Leikfélag Fljótsdalshéraðs Listina að lifa eftir Mig í leikstjórn Odds Bjarna Þorkelssonar í Kúlunni í Þjóðleikhúsinu fimmtudag og föstudag í næstu viku. Uppselt er orðið á fyrri sýninguna (og ég gleymdi að athuga hvort gert væri ráð fyrir okkur Rannsóknarskipi, svo ég veit ekkert) er enn er eitthvað laust á föstudag, en það borgar sig örugglega að panta.

Heimilispyntingar

Í gær varð á vegi Freigátunnar geitungur nokkur. Hann var nývaknaður, og því fótgangandi á stofugólfinu. Hún ákvað að taka hann upp. Hann ákvað að bíta hana í puttann í staðinn.

Þegar ég kom heim eftir vinnu var téður geitungur í lokuðu glasi í sólinni úti í glugga. Þar sem verið var að grilla hann til ólífis í hefndarskyni fyrir að hafa valdið heimasætunni angri.

Já, vei hverjum þeim sem veitist að börnum Rannsóknarskips. Þó í sjálfsvörn sé.

Frakk, sprakk

Samkvæmt Huldu er hundaskíturinn í Suður-Frakklandi á sínum stað. Enda erfitt að kenna gömlum hundi að... skíta.

En samt er öldin greinilega orðin eitthvað önnur en þegar ég bjó þar, uppúr aldamótunum. Í gamla daga voru mestu vandræði að ná sambandi við fólk. Menn virtust alls ekki kunna á tölvupóst. Ekki einu sinni fyrirtækin sem voru svo gjarnan með tölvuna mína í viðgerð. Og ekki var endilega fýsilegt að hringja ef franskan manns var, ja eins og mín, framan af. Svo öruggasta leiðin til að tala við einhvern var venjulega að staðsetja viðkomandi á kortinu og þramma svo af stað. Með þessa reynslu í huga sendi ég fyrirspurnir um einar 15 íbúðir í dag.

Bregður svo við að menn svara! Samdægurs! Yfir saklaust höfuð mitt rignir nú tilboðum. Allir vilja endilega leigja mér íbúðir, og það fyrir talsvert minna en ég reiknaði með. Í miðbænum, rétt hjá miðbænum, með görðum, kostum og kynjum, sumir bjóða meira að segja rimlarúm.

Og ég veit ekki hvaðan á mig stendur fárviðrið, man ekkert hver átti hvaða íbúð eða hvað snýr upp eða ofan. Sjitt.

Og, ég fékk flassbakk. Vitiði hvað ég var að gera síðast þegar leikritið mitt var að fara í Þjóðleikhúsið? Redda mér íbúð í Montpellier! Spúkí...

Komin aftur

eftir fyrstu helgina á ævi minni sem ég fór ekkert í neina tölvu. Það var gaman fyrir austan. Fór á haugafyllerí með leikfélaginu og velunnurum. Hverjir voru í partíinu stendur á blogginu hans Þráins. Fyrir utan það var sofið og étið. Freigátan fékk gífurlega góða og mikla þjónustu og athygli hjá ömmu-nöfnunni.

Svo sameinaðist fjölskyldan í svínastíunni í gærkvöldi. Bára syss er reyndar búin að bjóðast til að vera í heimsókn í þarnæstu viku og þrífa... hún hefði nú ekki gert það ef hún hefði séð hvernig leit út hjá okkur í gær. Eins gott að við komumst í einhver "forþrif" áður en hún kemur.

Og, Montpellier-draumurinn er í fullum gangi. Nú þarf ég bara að skrifa tölvupóst á minni bestu frönsku og senda til fólksins sem er að auglýsa "orlofsíbúðirnar" á Montpellier-túristavefnum.

Og veit einhver eitt. Hvað er maður lengi frá Heathrow til Stansted?