Þunn-Glindi

Eins öfugsnúið og það nú er, þá held ég að ástæðan fyrir því að þunglyndissjúklingar ættu ekki að neyta áfengis, og að þeim finnst óstjórnlega gott og gaman að neyta áfengis, sé ein og hin sama. Systir mín blaðamaðurinn, sem einnig er sálfræðingur, útskýrði þetta fyrir mér í einni setningu einhverntíma. Það er vegna þess að þá hreinsar maður upp allar birgðirnar.

Serótónínbúskapur hefur kannski verið í einhverju hakki. Þá er óstjórnlega gaman, svona rétt á meðan maður er að kjamsa á birgðunum af því. Því minna skemmtilegt eftir á. Næstu daga eftir fylleríið er maður nefnilega að vinna sig upp úr engu.

Einkenni næstu daga geta farið frá einhverri lítilli nagandi tilfinningu um að eitthvað sé að, upp í að vera hamslaust og stanslaust dramakast yfir öllum heiminum. Og ef maður er þegar á hægri leið niðurávið, getur þetta sett mann í smá rennibraut.

Mínum fylliríum hefur fækkað með árunum. Meðal annars vegna þessarar andlegu þynnku sem ég nenni ekki. Á tímabili reyndi ég að undirbúa þynnkur svakalega vel. Hafði íbúðina mína algjörlega fullkomlega fína, engan reikning óborgaðan eða mál í heiminum óleyst, reyndi að eiga fullan ísskáp af þynnkumat, var jafnvel búin að ákveða fyrirfram í hvaða inniföt ég ætlaði að fara þegar ég kæmi úr baðinu (sem líka var búið að þaulskipuleggja) og setja viðeigandi efni í vídjóið/DVD-spilarann.

Það virkaði aldrei. Þessi mislitla nagandi rödd er nefnilega ekki til staðar út af neinu sérstöku. Það þarf hreinlega ekkert að vera að í heiminum til að maður lendi alveg niður í kjallara.

Það sem mér hefur þótt virka skár er að fara í lanngan göngutúr, eða gera jafnvel eitthvað ennþá erfiðara. Vera úti og gera eitthvað erfitt virðist kannski kikkstarta einhverju í smá stund.

Ég kemst yfirleitt upp með að drekka í hófi. Eftir tvo bjóra er ég að taka áhættuna að eftirköst verði. En auðvitað er best að sleppa þessu bara. Mér leið til dæmis alveg ljómandi þessa mánuði sem ég var ólétt. (Á geðinu. Fékk reyndar grindverk í staðinn. En hann olli mér merkilega litlu ógeði.)

En, sem sagt, stutt og leiðinleg lausn. Ekki drekka vín. :-(

Hamingjan

Fyrir fimm árum síðan, í gær, var opnuð typpislaga verslanamiðstöð í Kópavoginum.
Þremur árum síðar felldum við Rannsóknarskip hugi saman, á Ákureyrinni.
Ári eftir það, fyrir ári og degi síðan, trúlofuðum við okkur, alveg óvænt, í miðjum Buffy-þætti (Buffy vs. Dracula, nánar tiltekið).
Tilviljun?

Í gær áttum við sumsé tveggja ára kærustuparsafmæli og einsárs trúlofunarafmæli. (Falla trúlofunarafmæli annars nokkuð út gildi þegar maður giftir sig?) Heldur varð nú samt lítið um dýrðir af því tilefni. Rannsóknarskip að drukkna í verkefnum, Freigátan í stanslitlu "uhu-uhu" kasti (tóxt meiraðsegja að láta Huggu uppáhaldsfrænku fá alveg nóg af sér, þá stuttu stund sem hún stoppaði hjá okkur) og allt var einhvernveginn á haus. Við réttsvo meikuðum að gúlla í okkur smá súkkulaði áður en ég fór að sofa og hann hélt áfram að vinna.

En, for ðe rekkord, þá erum við alltaf jafn hamingjusöm og finnst skemmtilegt að vera gift hvoru öðru. Og Freigátan er líka alltaf jafn fullkomin. Er bara að fá þrjár tennur í einu akkúrat þessa dagana.

Einar fréttir fékk í gær, alveg einstaklega góðar. Greiðslumatskjaftæðið hefur verið afnumið. Nú setur maður bara upplýsingar um hvaða tekjur maður þykist hafa, hvað maður þykist eiga, og svo framvegis, inn á þartilgerðan vef-útreikni hjá Íbúðalánasjóði, og þeir sjá um að tékka á því hvort maður er nokkuð mikið að ljúga. Í stað þess að maður þurfi að fara á allar skrifstofur í heimi og fá eitt blað á hverri. Og ef maður er svo vitlaus að vera að taka hærra lán en maður hefur efni á, nú þá verður íbúðarholan bara hirt af manni, seinna. Þetta er algjör snilld. Styttir ferlið að því að við nennum að fara að skoða íbúðir til muna.

Hefði nú verið kúl ef við hefðum keypt okkur fyrstu íbúðina okkar á saman-trúlofunar-afmælinu? Kannski of rúðustrikað?

Allavega, nú held ég að vinnufárinu fari alveg að létta af Rannsóknarskipi og þá förum við að skoða tvo svakalega rúmgóða kjallara sem okkur langar í.
Jeij!

Lallallallallallalla...

Eru engir aðrir en ég með nýja titillagið úr Stundinni okkar á heilanum langt fram á mánudag?

Við Freigáta fórum í dag og fjárfestum í þessum fínu pollabuxum handa henni fórum svo með hana til skriðæfinga við Kristkirkju, sem er orðinn hápunktur daxins hjá okkur báðum. Svo fór hún í rennibraut og við róluðum. Þetta gerði alltsaman geðveika lukku.

Leikritið mitt fyrir austan er víst farið að heita eitthvað og ég fer líklega til þeirra til að vinna meððeim íðí um næstu helgi eða þarnæstu. Reyndar misstu þau aðalleikkonuna um daginn, en það er allt í lagi, frænka hennar tók bara við hlutverkinu. Hefur einhver séð einþáttungirnn einræktun er hreinræktun? Þetta er allt hvað undan öðru.
En ég veit ekki ennþá hvenær á að frumsýna... gleymi alltaf að spurja að því.

Annars er eitthvað þunglyndi, sennilega skammdegis-, eitthvað voða mikið að bögga mig. Sem lýsir sér þannig að suma daga finnst mér allt vera vesen. Líka það sem mér finnst venjulega skemmtilegt. Og það er algjör synd af því að þessa dagana er ég bóxtaflega ekki að gera neitt sem mér finnst leiðinlegt. (Eða allavega fátt ;-) Börnin eru sæt. Rannsóknarskipið alltaf sama æðið. Vinnan skemmtileg. Og... það þarf ekkert að skúra stofuna. Ég er meiraðsegja búin að skrifa Ríkisskattstjóra vegna leiðréttinga sem ég þarf að láta gera á skattaskýrslum síðustu tveggja ára. (Fyndið bréf sem byrjar á: Kæri herra Ríkisskattstjóri.)
Ég fór að hitta heimilislækninn minn í dag, og hann ætlar að reyna að koma mér að í "hugræna atferlismeðferð" sem ku vera mjög í tísku. Hann sagðist hafa verið sendur á námskeið til að kynna sér þetta og sagði að þetta virkaði alveg fyrir suma. Mig langar allavega að prufa. Ætti kannski að láta systur mína sálfræðinginn setja mig í svoleiðis í staðinn fyrir að ég tek alltaf upp fyrir hana Beverly Hills 90210? Sem bendir reyndar til þess að hún þurfi einhverskonar atferlismeðferð...

Við erum að byrja að mjaka pappírum á rétta staði til að þokast í áttina að því að geta sótt um greiðslumat. Ég hlakka bara til að fara í aðra íbúð. Þó hún verði minni.
Já, ég er nýjungagjörn.

Óska annars Nönnu og Jóni Geiri til hamingju með nýju íbúðina sína, sem ku vera raðhús í Mosfellsbænum. Já, við erum öll að ferkantast.