Trékyllisvík
lalalalalala
(við lagið Mull of Kintyre)

Búið að festa þetta lag við þennan stað, sem ég hef ekki komið á, svo rækilega að mig dreymdi í nótt að ég væri með Nönnu, Ástu og hraunurum í Mull of Kintyre. Það var mjög skemmtilegt. Kannski maður skreppi einhverntíma aftur til Skotlands, þá í góðum félagsskap. Allavega, nú erum við að fara Westur. Er að reyna að rífa upp góða skapið í mér, sem er búið að vera í einhverri fýlu undanfarið.

Engin afsökun fyrir því, samt. Er að fara í ferðalag með öllu skemmtilega fólkinu mínu, á meðan unnustinn situr hinn þolinmóðasti heima í festum og Hugleikur tekur til í geymslunni sinni. Var að komast að því að ég á 180.000 kall í ráðstöfunarfé, guðmávita hvernig, og endalaust af skemmtilegum verkefnum á prjónunum.
Er eitthvað hægt að hafa það betra? Held ekki.

Reyndar búið að vera mjög gaman, yfirhöfuð, mjög lengi. Sennilega bara komin einhver þreyta í skemmtilegurnar og þarf að smyrja. Það skal gert með bjórkippu og kassa af rauðvíni við hljóðfæraslátt og söng á Vestfjörðum um helgina.

Trékyllisvík
lalalalalala

Lesendabréf frá samviskunni.

Sigríður. Þú ert nú eitthvað vangefin!
Ertu virkilega ekki enn búin að læra það að að það er ALDREI góð hugmynd að vera full til hálffjögur í miðri viku!?! Ég veit að þig langar í meðferð, en er þetta nú ekki full mikið á sig lagt.

Sérstaklega þegar þú VEIST að þú ert ein í vinnunni, og Hörður er búinn að koma og setja eldref í tölvuna sem þú kannt ekkert á og þú átt að vera að gera fullt af hlutum sem hreinlega krefjast þess að þú sért ÓDRUKKIN Í VINNUNNI!

Svo máttirðu náttúrulega alveg búast við því að alheimurinn refsaði þér fyrir kæruleysið. Notaði til þess beintengingu sína við skrifstofuna, vítisvélina, og segði henni að éta í tætlur blaðsíðu 24 í Kabarett. Vertu bara fegin að þetta var ekki eina eintakið Í HEIMINUM! Og svo hefðiru náttúrulega getað sagt þér sjálf að þú hefðir ekki vitsmunalega orku í að laga flækjuna án þess að skemma svo rækilega mikið að það þurfti að kalla á viðgerðarmann, akkúrat þegar þú varst að þynnast upp og gast helst ekki átt samskipti við ókunnugt fólk.

Og svo áttu líka eftir að pakka niður fyrir helgina, fara í RÍKIÐ, og fleira og fleira sem þú átt örugglega eftir að gleyma öllu saman svo ekki sé minnst á að vera þunn og geðveik í Trékyllisvík.

Þú ert nú meiri bjálfinn!

S(amviskan)

Ferðaplön sumarsins ætla engan endi að taka.
Stefnt á Trékyllisvík um helgina. Hlakka mikið til að komast að því hvað "trékyllir" er. Svo er stefnt austur einhvern tíma í júlí í samstarfi við eitthvað af systkinum mínum. Og svo er orðið nokkuð ljóst að ég er að fara til Viljandi í Eistlandi á leiklistarhátíð í ágúst.

Bráðum hætti ég alfarið að taka upp úr töskunum.

Er að velta fyrir mér hvort ég á að nenna að tjá mig um nýafstaðnar forsetakosningar. Er á mörkunum.

Finnst samt eitt merkilegt. Þegar menn eru að efast um það að Ólafur sé réttkjörinn forseti þjóðarinnar þar sem meirihluti kjósenda mættiekki/skilaði auðu/kaus aðra. Af öllum sem eru á kjörskrá kusu um 40 og eitthvað prósent Ólaf, og einhverra hluta vegna eru menn að líkja því saman við þegar framboð kom á móti Vigdísi Finnboga, þáverandi sitjandi forseta, og hún fékk yfirgnæfandi meirihluta atkvæða, og yfirleitt er reyndar reiknað eftir allt öðrum reglum.

Það minnist hins vegar enginn á það að Vigdís var upphaflega kjörin með rúmlega 30% fylgi, rétt marði yfir næsta mann. Ekki var verið að væla um að forsetinn ætti að vera "sameiningartákn þjóðarinnar" og véfengja hennar "réttkjör" í þá daga. Enda er forsetinn náttlega bara sá sem flest atkvæði hlýtur og mjög alvarleg "aðför að lýðræðinu" að ætla að voga sér að halda öðru fram.

Ennfremur, ef öll kjörskráin er undir er ríkisstjórn landsins ekki endilega með meirihluta. Né heldur fullt af bæjarstjórnum. Og ég hefði nú haldið að mikilvægara væri að eining ríkti á meðal landsmanna um hverjir ráða heldur en hver situr á forsetastóli, ef við ætlum að fara fram á að réttkjörnir leiðtogar hafi 120% atkvæða á bak við sig.

Aukinheldur, ég bjánaði frá mér atkvæðisrétti mínum í þetta skipti. Fattaði ekki fyrr en á síðustu stundu að ég bý úti á landi og hafði ekki tíma eða skipulagsgáfu til að finna út úr því hvar ég ætti að kjósa. Það þýðir ekki að ég sé Sjálfstæðismaður eða ósátt við sitjandi forseta. Fjölmiðlafrumvarpið skal ég hins vegar kjósa niður með kjafti og klóm.

Er hins vegar komin í óvænta stöðu í leikskrifum mínum. Er að vinna afskaplega pólitískt verk um græðgisvæðingu nútímans. Allt í einu erum við Davíð orðin sammála. Á dauða mínum átti ég von!