Sjiiiiiiiit

hvað það er nú leiðinlegt að enda vetrarvertíðina svona. Rannsóknarskip er á hraðri leið að fá óteljundustu streptókokkana í vetur. Ég ætla að senda hann á læknavaktina þegar hann verður búinn að leggja sig. Ég hefði viljað panta lækni til að koma og hlusta og kokkaprófa allt liðið, en það tekur nú húsbóndinn ekki í mál. Svo hann fær þá bara að fara einn, huxanlega með Freigátuna með sér, en hún er komin með einhverja hitavellu sem ég veit ekki hvernig fer í nýteknu kirtlana eða eyrað sem var "hleypt úr" við sama tækifæri. (En hún þurfti ekki að fá rör í eyrun.)

Ég er ennþá alveg eins og aumingi og við Hraðbátur hóstum í kór. En ég nenni ekki að fara með hann í einhverjar pestanámur í þessu ástandi. Er ennþá að vona að við bötnum af sjálfum okkur. Sem er kannski bjartsýni þar sem við erum búin að vera veik lengst, eða síðan á mánudag.

Smábáturinn ætlaði að vera í einhverju kirkjustarfssulli um helgina, en því var aflýst svo hann var sendur norður með engum fyrirvara í gær og ætlaði að vera viðstaddur þriggja ára afmælið hennar Kamillu systur sinnar í dag. Hann sleppur þá vonandi við þessa pest líka.

Og svona höfum við það nú, síðustu helgina okkar í Reykjavíkinni þangað til einhvern tíma í ágúst. Hóstandi og frísandi yfir júróvísjón. Um þá næstu verður brunað vestur á firði á ættarmót, svo þá er nú eins gott að allir verði orðnir frískir og hraustir. Helgina það á eftir er síðan planið að Smábátur verði kominn norður, Rannsóknarskip í Svarfaðardalinn að læra leikritun og ég með ormana austur.

En nú held ég við þurfum að panta pensíllín á línuna. En vonandi það síðasta á þessum vetri.

Karir

Er að skríða eitthvað saman, eftir að hafa sofið í um sólarhring. Hraðbáturinn er líka að byrja að jafna sig. En Rannsóknarskip er á niðurleið. Og fyrst ég þurfti að sofa í sólarhring, þá þarf hann líklega að sofa í viku og fá pensillín, við sömu veiki. Ojoj.

En litla kirtlalausa daman virðist alveg fílhraust.

Og svo komumst við bara áfram í Júróvísjón! Við urðum nú eiginlega bara hissa. Og ekki bara við, allar Norðurlandaþjóðirnar! Líka þær sem voru með ÖÖÖÖmurleg lög!

Nú held ég við verðum að hætta að kvarta yfir klíkuhætti suðaustur Evrópu...

Ungfrú Ákveðin

Ég er í verkefninu að láta Freigátuna ekki borða neitt áður en hún fer í nefkirtlatökuna. Sem er ekki fyrr en um ellefuleytið. Gengur ennþá vel, en klukkan er nú bara hálfníu. Og herra Jútúb hefur haldið henni við efnið hingað til. Hún er orðin húkkt á myndböndum með Tiny Toons og They Might Be Giants. (Og tónlistin er meira atriði en teiknimyndirnar.) Og hvert lag þarf að spila svona 10 sinnum í röð, svo þetta er hinn ágætasti tímaþjófur.

Fleira ættgengt. Úr móðurættinni virðist hún vera að byrja að fá fatasérviskur. Um daginn var gerð mikil leit að Latabæjarbolnum þar sem hann var eini bolurinn sem var að marka þann daginn. Í gærkvöldi kom Hugga frænka færandi hendi með nokkra alklæðnaði frá Manchester...

Í þeim orðum skrifuðum náði drepsóttin Móðurskipinu á sitt vald. Freigátan er eins og ekkert hafi í skorist eftir aðgerðina, en Móðurskipið er eins og það hafi verið lamið í hausinn með hamrinum úr síðustu færslu.

Ööööömurlegt. Og það á júródegi.

Horflutningar

�� morgun fer Freig��tan (vonandi) �� nefkirtlat��ku. Og ��g er a�� ��mynda m��r a�� ���� h��tti h��n a�� vera me�� st����ugt horstreymi. Undanfarna daga er h��n b��in a�� vera �� pensill��ni til a�� ��urrka upp horfossinn fyrir a��ger��. Enda er h��n b��in a�� vera svo ����g og r��leg undanfarna daga a�� ��g er alltaf a�� athuga hvort h��n er me�� hita.

En au��vita�� er heimili�� ekki horlaust.Vi�� Hra��b��tur erum n��na �� ����rum e��a ��ri��ja degi �� "veiki". Ekkert alvarlegri, samt. ��g er lufsuleg og hann sefur ��venjumiki�� (sem ������ir a�� hann vaknar n��stum aldrei) �� milli ��ess sem hann h��star og frussar. Vi�� sv��fum eitthva�� illa �� n��tt, en ��g er a�� vona a�� ��etta fari n�� a�� sk��na. Hann er annars farinn a�� vera vo��a duglegur a�� sko��a hendurnar s��nar og finnst t��rnar s��nar ��a�� fyndnasta �� heimi. Svo f��kk hann p��nul��tinn graut �� g��rkv��ldi og l��t bara vel af honum.

Og svo myndir:

Fri��rik og s��tu stelpurnar sem komu a�� heims��kja hann �� s����ustu viku. Gu��laug N��a Siggud��sar og Einsa d��ttir til vinstri og Kar��tas Bl��ey ��stu Krist��nar og Kjartansd��ttir til h��gri.

Svona leit eldh��sbekkurinn ��t eftir a�� Ranns��knarskip var b��inn a�� elda hv��tasunnumatinn. ��rifi�� virka��i f��nt �� s��suna.

Um daginn voru s��nd leikrit eftir okkur b����i �� s��mu dagskr��. B����i voru fantavel unnin fr�� hendi uppsetjara. En hans var talsvert betur skrifa�� en mitt.

Arg!

Ég ætti að vera að taka til hérna. Það er ennþá eins og eftir sprengjuárás og þungfært inn í flest herbergi. En röðunaráráttan er að fara með mig. Úr bókaskipulögnum lenti ég í DVD-skipulagnir og þaðan í myndasafnið í tölvunni. Og hef þar með algjörlega yfirgefið sjáanlega tiltekt. En myndamál eru stödd í langtímavandamáli.

Átján mánaða birgðir af myndum bíða prentunar. Mér finnst best og þægilegast að láta hann Hanspétursson bara sjá um þau mál fyrir mig.

En.

Myndirnar eru í gíslingu í makkanum. Það sem ég hef valið til prentunar telur nú 1,52 GB. Makkinn talar ekki við framköllunarsendingarforritin af hanspedersen.is. Og Safari talar ekki við Safnið hjá Símanum. Ég ætlaði að senda myndafarganið yfir í PC til að geta notað annaðhvort, en, ég finn ekki útúr því, hvernig sem ég leita, hvernig ég zippa dæmið í makkanum. Og ég nenni ekki að tutla þetta í gegnum pósta í einhverjum smáskömmtum.

Svo fékk ég þá snilldarhugmynd að brenna þær bara á disk,

En.

Á ekki nógu stóran disk.

Ég held að dagurinn fari bara í þetta...

Fyrir svo utan að þegar mér text að láta prenta þessar umþaðbil þúsund myndir, þá á eftir að raða í albúm. Til er eitt til tvö tileinkuð hverju barni og raðað er í eftir mismunandi reglum kúnstarinnar, og fyrirliggjandi eru ýmsar samsetningar til að færa ömmum og frænkum.

Úff. Spurning um að gefa bara út eina myndabók árlega, lítið með vandlega völdum myndum, og láta fylgja jólagjöfum til amma og frænkna, ár hvert.

Hei, þetta var góð hugmynd! Og alveg framkvæmanleg!

(Sagði konan sem nennir ekki einu sinni að senda jólakort.)

Tiltektir

Eins gott að ég endaði síðast á góðri og langri sögu. En heimilið er allt á öðrum endanum. Smábátur hefur eignast mubblu sem tók um 24 klukkustundir að smíða og verður seld með íbúðinni þegar við förum héðan. Ég held allavega að Rannsóknarskip þverneiti að skrúfa dæmið í sundur aftur, þó það verði ekki fyrr en eftir mörrrrg ár.

Bezt að byrja á byrjuninni. Takk fyrir skemmtunina á föstudaxkvöld, allir sem komu nálægt mér og skemmtu mér þá. Auðvitað er það síðan þannig að þegar maður fer svona örsjaldan út úr húsi þá hefur maður ekki tíma til að tala við neinn eins mikið og mann langar. En það stendur nú allt til bóta, svona einhverntíma uppúr fertugu eða fimmtugu.

Semsagt, heimilið er enn eins og varpað hafi verið á það kjarnorkusprengju, aðallega vegna þess að ég fékk smámunakast og er að endurskipuleggja staðsetningar á öllum bókum heimilisins. En það er alveg slatti. Og þá finnur maður nú ýmislegt. Inni í gamalli minnisbók fann ég eftirfarandi:

- Alla leikdómana sem skrifaðir voru um sýninguna Fáfnismenn hjá Hugleik 1995.

- Félagatal Hugleiks veturinn 1994-1995.

- Skilaboð frá Hildi Völu sem skrifuð eru á bréfsnepil og hefst á orðunum: Þið með ykkar ógeðslegu persónutöfra. Ég vona að þið hafið skemmt ykkur vel helv... t.... ykkar...

- Þagnareiður sem íbúar ákveðinnar íbúðar á nefndu hóteli í Portúgalsríki í tiltekinni viku árið 1993 hafa allir undirritað og vonandi allir haldið!!! Viðurlög við rofi eru að bjóða öllum öðrum íbúum sömu íbúðar í ferð til Portúgal í mánuð.

Það getur nú verið alveg stórgaman að taka til.

En það er orðið nokkurn veginn fært um alla íbúð. En í dag er tiltektardagur úti og í sameigninni, svo ég er enn á smábarnavaktinni. (Sem er það sem ég var aðallega að gera um helgina á meðan smíðar stóðu yfir.) Og nú sýnist mér Hraðbáturinn vera að rumska, svo þar með er þetta blogghlé yfirstaðið.