Fyrir ári síðan...

...var ég að byrja að gera svolítið alveg hræðilegt.



Sem varð síðan mjög spes.

Þá átti Mozart líka 250 ára afmæli.

Upprisin

Reis seinni partinn eins og fuglinn Fönix af sveittum sjúkrabeði og þreif meirihlutann af heimilinu. Rannsóknarskip sagði að ég væri góð húsmóðir. (Þar hefurðu það, mamma!) En svo sagði hann ekki fleira þar sem söngkennarinn hans er búinn að skipa honum að þegja í viku. Hann fer létt með það.

Ég er búin að komast að því hver drap Eitthvað Lávarð, og er búin að gleyma því aftur. Það er sjálfvirkur búnaður í hausnum á mér sem gerir mér kleift að lesa sömu bækurnar aftur og aftur. Talandi um það, ég er reyndar búin að setja sjálfa mig í straff og fæ ekki að lesa neina bók sem ég hef lesið áður á þessu ári. Gengur vel. Er búin með hálfan Dalai Lama (sem ég lánaði síðan atvinnulausu systur minni), Alkemistann og er komin vel á veg með Veronika ákveður að deyja. Inn á milli hafa síðan smeygt sér tvær áður ólesnar Agötur. (Man ekki hvað hin hét.) Mér fannst Alkemistinn svosem ágætur. Enginn Birtíngur samt.
Er búin að komast að því að ef maður les "nýjar" bækur gerir maður sér miklu betur grein fyrir hvað maður les nú asnalega mikið.

Svo vorum við að klára Angel í gær. Endanlega, huxa ég. Mér fannst hann klénn. Ég held ég sé vaxin upp úr Joss Whedon.

Heiða fær hér með móralskan stuðning til að reyna að halda áfram að lesa Grámosinn glóir. Hef samt enga trú á öðru en að það sé alveg hreint hroðalega leiðinleg bók. Bara titillinn gæti svæft mig.

Afsakið hlé

Er voða veik og á ósköp bágt og leiðist heil ósköp að geta ekki gert neitt. Ætla alltaf að reyna að komast í vinnuna "á morgun". Þannig að ég ætla að reyna að komast í vinnuna á morgun.

Er að hlusta á dánarfregnir og jarðarfarir. Það er nú upplífgandi.

Svo er ég líka að lesa eina Agöthu. Það er enginn dauður ennþá. En lítil spenna í því þar sem það stendur í titlinum hver er drepinn. Hvaða rugl er það? Líka voða fyndið að vera að lesa svona bók þegar maður er alltaf að sofna og dreymir eitthvað hitarugl og man aldrei hvað stóð í bókinni og hvað var bara í ruglinu... Það er allskonar fólk sem ég þekki búið að koma við sögu í þessari bók. Eftir því sem ég best man.

Lestri dánarfregna er lokið.

Selfoss varða

Já, svarið við getrauninni var: Leikfélag Selfoss. En hendingin atarna er einmitt lokalínan í þjóðsöng þess félax. Þar var ég einmitt á frumsýningu og fékk andarteppu af hrifningu.

Bókstaflega. Er með flensuna.

Og alþjóð er með andarteppu. Ísland vann Frakkland. Sem mér finnst mjög gaman og ég sendi öllum leiðinlegum Frökkum sem ég þekki fingurinn í anda. (Skemmtilegum sendi ég ekki neitt.)

Á laugardagskvöld bauð Rannsóknarskip nokkrum knáum köppum hingað í mat. Reyndar þurftu þeir síðan sjálfir að hjálpa heilmkið til við matseldina þar sem húsmóðirin var varla upp á einn einasta fisk. Þeir elduðu sér hrefnu og svo var skálað fyrir David Attenborough.