Eins og alþjóð veit er hann Sævar Sigurgeirsson óttalegt óbermi. Nú stríddi hann frú Ringsted svo mikið um daginn, að hún er að huxa um að hætta að skrifa kúkusögur á bloggið sitt. Mér er einkar sárt um að missa téðar sögur úr lífi mínu, þær hafa verið mér mikil andleg upplyfting og valdið mér ófáum hlátursköstum.
Til að hughreysta eftirlætis-kúkusagnahöfundinn minn ætla ég að birta soldið sem hún bað mig um fyrir nokkru, ég var búin að fikta eitthvað með, en síðan eiginlega búin að ákveða að henda af því að mér fannst það ekki nógu fyndið.
En nú verður farið niður óskalista sem frúin gerði handa mér um umfjöllunarefni. Reyndar eiginlega í yfirlitsformi. Gjörsovel, Ylfa mín:
Öryggishlið í stigaopum: Þarf örugglega að fá mér svoleiðis. Allavega ef ég verð ennþá í hinu stigamikla Imbu-Skjálf. Eins og mýmarga aðra hluti sem ég nenni engan veginn að huxa neitt um. Hólí krapp.
Keisaraskurðir: Alltaf þegar ég heyri minnst á fyrirbærið verður mér þó huxað til lýsinga Rannveigar vinkonu minnar á sínum fyrri sem drap þá litlu rómantík sem fyrirfannst í mínum huga varðandi barneignir. Ekki var það fallegt, en mjög fyndið. Innihélt m.a. grafískar lýsingar á hljóðunum sem heyrast "...þegar maður er ristur upp eins og hvert annað kjötflykki."
Mænudeyfingar: Ég hef aldrei upplifað fæðingu, nema náttlega mína eigin. En ég hef fengið nál í mænuna. Ef ég ætlaði að ákveða að fá svoleiðis fyrirfram þá myndi ég trúlega kvíða því meira heldur en að reyna að ýta kjötflykki á stærð við hangikjötsrúllu út um leggöngin á mér. Sem mér finnst þó talsvert áhyggjuefni.
Þurrmjólk – Sárar geirur: Verði hið síðarnefnda til vandræða verður mjólkurbúi lokað og skipt yfir í það fyrrnefnda á samstundis. Hvað sem allar kjeeellingabækur segja.
Athyglisbrestur – Ritalín: Vona að alheimurinn gefi að ég fái ástæðu til að fjalla um hvorugt, nema kannski sem álitsgerð í þjóðfélaxlegu samhengi, í mesta lagi. Eða náttúrulega til að útlista hveru mikið framar öðrum börnum mín standa.
Uppeldissálarfræði: Kem ég til með að fjalla um, setja útá, betrumbæta og vangavelta um hér í akkorði, eftir því sem ég fæ ástæðu til. Er strax farin að glugga í bækurnar úr þróunarsálfræði frá mínum stutta ferli í kennaranámi og farin að huxa mér gott til glóðarinnar í tilraunastarfsemi. Þó ekki kannski í þeim mæli sem gert er í Koddamanninum.
Gyllinæð: Þó ég fái svoleiðis þannig að ég geti hvorki setið né skitið árum saman verður trúlegast lítið minnst á það á þessum vettvangi. Einhverra hluta vegna. Hef ekki orðfærni frúarinnar Ringsted í kúktengdu og held það yrði bara vandræðalegt ef ég reyndi.
Líberó: Veit ég ekki hvað er.
Þetta var nú... áhugavert.