Mig dreymdi
ógurlega fallega í nótt. Ég fékk sumsé bónorð, ekki var nú alveg á hreinu frá hverjum, enda var ég eiginlega ekki ég, eins og gengur í svona aðstæðum. Allavega, ég var ógurlega kát þegar ég vaknaði og hélt þetta hlyti nú að vera fyrir einhverju alveg sultugóðu og óð beint í draumaráðningabókina.
Neinei. Að dreyma bónorð er víst fyrir annaðhvort aukinni ábyrgð eða framhjáhaldi. Hmmmp...

Draumar eru semsagt tómt rugl.

Í kvöld
verður næstsíðasta skipti sem geðsjúklingarnir mínir hittast, fyrir augliti Freuds, án þess að hafa áhorfendur. Ég vona ógurlega mikið að hljóðkerfi og eitt og annað smávegis sé komið í lag og að Charles Ross sé aftur búinn að taka upp tónlistina í staðinn fyrir teipið sem kindin át.

Keeellingarnar mínar
sem ég er að fara með í Borgó um helgina eru líka að verða færar í flestan sjó og verða flottari og fyndnari með hverri æfingu. Þetta verður vonandi alltsaman dandalagott, nema hvað ég missi af kaffi og kökum hjá forsetanum á sunnudag, vegna frumsýningar hérna megin.
Það verður víst ekki á allt kosið í þessu lífi.

Jæja, kæru vinir, nær og fjær, til sjávar og sveita,
þá er liðin hin hefðbundna "síðastahlegi fyrir frumsýningu" með tilheyrandi taugadrullu og langdvölum í Valaskjálf. Á fyrstu árum bakteríunnar notaði ég ævinlega þennan tíma í að endurtaka með sjálfri mér "aldrei aftur" í ýmsum tóntegundum. Nú orðið veit ég betur en að reyna að ljúga því að sjálfri mér, en er í staðinn farin að segja "næst ætla ég BARA að leika"... sem er trúlega BARA önnur sjálfsblekking.
Næsta helgi verður hins vegar alveg þrusu skemmtileg. Generalprufa á Gaukshreiðrinu er á fimmtudagskvöld, á föstudagsmorgun fer ég síðan í bæinn, á Bandalagið, nemendaskrá og fleiri fantaskemmtilega staði. Föstudags eftirmiðdagur og kvöld fer síðan væntanlega í að rifja upp hvernig kallinn minn lítur út, nema ég drífi þann hinn sama á frumsýningu hjá Stúdentaleikhúsinu, sem væri svosem ekki leiðinlegt. Á laugardegi kemur svo að tilgangi ferðarinnar, Örleikritahátíð í Borgarleikhúsinu. Þar ætla ég að vera leikkonunum mínum fræknu í "Sambekkingar" til halds og trausts. Hátíðin hefst klukkan 17.00 og stendur fram á kvöld. Miðapantanir held ég að séu í Borgó, annars eru örugglega upplýsingar um það hér.
Þar með er þessi ógurlega leikhúshelgi aldeilis ekki búin, á sunnudagsmorgni flýg ég aftur heim í heiðardalinn og spæni væntanlega tiltölulega beint upp í Valaskjálf hvar Gaukshreiðrið verður frumsýnt klukkann 17.00 þann dag. Svo verður standandi gleði fram eftir kvöldi.

Fréttir dagsins af veraldarvefnum eru annars þær helstar að hún Svandís mín sem ég gerði þá fíflsku að skilja eftir úti í Montpellier er aftur komin í samband við umheiminn og er það fantavel. Það dregur allavega úr líkum á því að maðurinn sem ég kynnti hana fyrir sé klikkaður hjólsagarmorðingi og búinn að grafa hana úti í garði. (Hihi. Vill til að hann Jonathan skilur ekki baun í íslensku þannig að um hann get ég bullað hverju sem ég sýnist.)
Hef annars stundum verð að hálfspá í að blogga líka á ensku fyrir úttlendingapakkið sem ég þekki... ég held bara að það sé ekki hálf glæta að ég nenni því.

Rokk on!