Nokkur orð um auglýsingar
Útvarpið er gjarnan félagi minn á verkstæðinu. Tvær útvarpsauglýsingar hafa vakið hjá mér vangaveltur.

Önnur byrjar svona:
"Ferð þú í bað reglulega? Hvenær þvoðirðu vélina í bílnum þínum AÐ INNAN síðast?"
Þessi samlíking er bara ekki alveg að ganga upp.
Í ljósi þessa "að innan" í seinni spurningunni ætti sú fyrri náttúrulega að vera "Færð þú þér stólpípu reglulega?"

Hin auglýsingin fer hryllilega í taugarnar á mér. Hún er Durex smokkaauglýsing. Ég hef heyrt einhverja umræðu um að þessi auglýsing misbjóði börnum. Auglýsandinn segir að hún geri það ekki þar sem börn skilji ekkert hvað er um að vera, þegar farið er að lýsa samfarastellingum með morgunleikfimisundirleik. Það held ég reyndar að sé alveg rétt hjá honum.
Þessi auglýsing misbýður, hins vegar, mér.

Ég var nefnilega sjálf ósköp lítið barn þegar hann Valdimar Hvaðsemhannhét var með morgunleikfimi með píanóundirleik. Alltaf þegar þessi auglýsing byrjar minnist ég morgunstúss með mömmu minni. Lykt af hafragraut í sól. Ferða í kjörbílinn klukkan hálftíu. Þessi ljúfa bernskutilfinning smýgur inn í sálina eins og hlýr sólargeisli.
En, obbobbobb, allt í einu birtist, í minni þriggja ára heimsmynd, fólk að gera dodo upp við vegg!

Það liggur við að ég bíði varanlegan andlegan skaða af, svona eftirá.
Það er verið að ríða á bernskuminningum mínum!

Fyrir svo utan það. Á ekki að vera að auglýsa smokka? Hvað varð um öryggið á oddinn? Hvað varð um smithættu á öllum fjandanum og gamla góða hræðsluáróðurinn?
Halda menn að það þurfi að auglýsa kynlíf, til að auka smokkasölu? Að menn huxi, þegar þeir hafa heyrt þessa auglýsingu, "Hei, best að sofa hjá í kvöld! (Og nota að sjálfsögðu durex smokka, þar sem þeir voru nú svo vænir að kenna mér þessa flunkunýju stellingu...)"
Einhvern veginn held ég ekki. Það er allavega fátt sem mig langar minna þegar ég nýbúin að rekast á einhver eldri hjón á fullu, í annarlegum stellingum, í bernsku minni.

Hvet alla til að sniðganga Durex í mótmælaskyni.