Ný megrunaraðferð!

Eftir allt streðið er ritstjórn tímarits alveg einstaklega grennandi. Við hvert ætem sem mér text að berja saman, með myndum, myndtextum og öllusaman og horfa á eftir í umbrotsmanninn, léttist ég um ein 10 kíló. Hef misst 40 í dag og enda í svona mínus 80 í vikulokin með þessu áframhaldi.

Og stundum er nú gott að eiga eldjökulgamla tölvu. Einn afkastamesti greinahöfundurinn "minn" er óttalegur tréhestur og brýkur hvorki internet né geisldrif heldur mokar í mann greinum á floppídiskum. (Og segir hverjum sem kvartar að það sé hægt að kaupa svoleiðis drif "með hala" á skitinn 2000 kall.) Ég var búin að vera að vesenast með þessar diskettur, ekki á leiðinni að nenna að fara og fjárfesta í svona, annars skítódýrum, kostagrip. En svo datt mér í hug að gá undir borð. Haldiði ekki að aldraða heimilistölvan lumi nú barasta á svona A: fínasta floppídrifi!
Hef sjaldan verið jafnfegin því að hafa ekki nennt að öppgreida tölvubúnar heimilsins að neinu viti.

Svo þetta gengur nú ljómandi. Ætla mér að reyna að losna við nokkra kílótugi í viðbót í kveld, alveg án þess að hreyfa mig af borunni.

Og Glettingstengt, en samt ekki. Hún Rannveig Þórhalls, Glettingskona og vinkona mín, gekk í það heilaga, eða ekki, á laugardagin. Athöfnina framdi slökkviliðsstjórinn á Egilsstöðum úti í óbyggðum Seyðisfjarðar, að heiðnum sið. Heilsist þeim hjónum og stórfjölskyldu þeirra allri.