At skriva til pall...

Jápp, stundum fær maður undarlegur hugmyndir. Ekki síst þegar maður er fullur á Bandalaxþingum. Oftast eru þær frekar vondar, ef ekki með öllu óframkvæmanlegar, daginn eftir. Og líka daginn þar á eftir.
Hugmyndin um að skella sér á "skúla" Meginfélags áhugaleikara Föroya var ein slík. Þessi var þó alltaf að detta inn og út... einhvernveginn. Enda hafði ég góðar hvatningar, heima og heiman. Rannsóknarskipi þótti vart svara vert hvort hann treysti sér til að vera gjörsamlega aaaaaleinn með börnin í viku. Strax eftir strangt æfingatímabil þar sem hann hefur varla séð mig í marrrrrgar. Og aðeins nokkrum vikum áður en ég hverf að heiman í 9 daga á skólann í Svarfaðardalnum.

Þetta þótti mínum heittelskaða nú bara ekki nokkurn skapaðan hlut mál. (Fram takist að hann fær í staðinn að vera í golfi eins og hann getur í sig troðið í aaaaallt sumar.)

Semsagt, þann 18. maí, mánudag eftir frumsýningu á því mikla verki "Ó þú aftur" flýg ég á vit ævintýranna til frændþjóðarinnar í suðausturlöndum næst, og verð þar á námskeiði sem nefnist "At skriva til pall." Kennarinn er Þórgeir nokkur Tryggváson. Hann er búinn að lofa að vera ekkert allt of mikið að skipta sér af því hvað ég skrifa. En mikið svakalega held ég að gangur verði nú íðí, að taka tvö skrens á sama leikritinu á einu sumri. Það endar kannski með að ég klára það... þetta er eitthvað dæmi sem er búið að vera í smíðum hjá mér, af og á, síðan 2002.

Og ég pantaði flugfarið í dag.
Svo þannig fór um sjóferð þá og það verður ekki aftur tekið!