Að búa í landi þar sem engu er treystandi.

Ferlega er nú gott að Sérstakur skuli virðast ætla að vinna vinnuna sína alveg sjálfur.

Nóg er það nú samt.

Hinn dómstóllinn er að skíta á sig og ætlar á morgun að hengja nokkra bakara fyrir heilan haug af smiðum sem næstum öll þjóðin er sammála um að hafa framið þjóðþrifaverk en ekki glæp.

Það þarf að standa yfir hinni nýju ríkisstjórn, annars gerir hún ekki neitt. Með besta vin kvótagreifanna í fjármálaráðuneytinu og getur sig hvergi hreyft fyrir vinum og kunningjum.

Á Alþingi situr hver mútuþeginn uppá öðrum. Og enginn segir af sér. Og á meðan er Alþingi hreint ekki treystandi til að vinna vinnuna sína.

Bankarnir halda áfram að glæpamannast. Það þarf að fylgjast með þeim, eftir föngum, og ybba sig í hvert skipti sem gluggatjöld bærast eitthvað þannig að skíni í svínaríið fyrir innan.

Svo þarf að reyna að eiga sem minnst viðskipti við glæpamenn. Skítt með hvað það kostar, það borgar sig í óráðinni framtíð, en það er engin smá rannsóknarvinna sem liggur að baki.

Fjölmiðlar eru í eigu glæpamanna. Það er á við meiriháttar dulmálsráðningar að lesa "í gegnum" Moggan, Fréttablaðið og nú verður vandhorft á fréttir Stöð 2, þegar sú fréttastofa var alveg að verða trúverðug þrátt fyrir eignarhald.

Það liggur við að allir Íslendingar þurfi að hætta í vinnunni. Aðhaldið tekur alveg 8 tíma á dag, minnst. Ég spái landflótta úr þreytu. Það er mjög slítandi að búa í landi þar sem engu er að treysta.