31.12.07

Áramótabull

Þá erum við lent í Brekku eftir að hafa skilið Óðal feðranna eftir í tómri óreiðu, með dót og snýtubréf um allt hús. Hér munum við eflaust gera slíkt hið sama.

En það er víst gamlársdagur og svona, og þá hef ég það fyrir hefð að skrifa pistilinn, sem er samviskujöfnun fyrir að hafa ekki nennt að senda jólakort, frekar en fyrri daginn. Verð þó að byrja á að fyrirverða mig aðeins, pistill þessa árs verður framinn á PC tölvu. Nefnilega tölvu Sverris mágs. Ég tek því með skilningi ef einhverjir vilja ekki lesa lengra.

Svo mundi ég ekki baun hvað gerðist á árinu. En Rannsóknarskip gaf mér nú nokkra pojntera. Svo nú man ég eitthvað.

Síðasta ár hófum við hjónin á Egilsstöðum ásamt Freigátunni, en Smábátur var á Akureyri. Eftir miðnættið sendum við alla út á djammið, en lágum sjálf í leifunum og horfðum á As Good as it Gets. Ágætisbyrjun á árinu það. En árið hófst á sama hátt og því lauk, með drepsótt. Auk þess sem húsfreyju varð hált á fylleríi á þrettándanum og sneri sig á hæl og var fótlama í nokkrar vikur. Þegar fjölskyldan var rétt að skríða upp úr öllum þessum veikindum, veiktist tengdapabbinn í sveitinni og lést af þeim veikindum í febrúar. Rannsóknarskip var með annan fótinn í norðrinu í nokkrar vikur, en við Freigátan og Smábáturinn létum duga að mæta til jarðarfarar.

Var síðan kyrrt um hríð. Að mig minnir.

Páskahringurinn var tekinn að venju, og sem öðrum kirkjulegum hátíðum skipt á milli norðursins og austursins. Húsmóðir hamaðist og djöflaðist í stjórn Hugleix og Bandalaxmálunum sem aldregi fyrr, þóttist enda sjá fyrir endann á.

Líklega hafa næst orðið fyrirburðir og tíðindi á Bandalaxþingi í maí. Það var haldið á Hallormsstað, við góðan viðurgjörnin. Þar var að venju tilkynnt hvaða sýning hlyti titilinn "athygliverðasta áhugaleiksýning ársins" að mati lítillar dómnefndar í Þjóðleikhúsinu. Bar svo skemmtilega við að þetta árið varð fyrir valinu verk Móðurskips Listin að lifa, sem skrifað hafði verið fyrir 40 ára afmæli Leikfélax Fljótsdalshéraðs og sýnt fámenni á vetrinum á undan. Móðurskip og Hérastubbar bruggðust glaðir við og gerðu sér góða þynnku úr. Og aftur í partíi eystra um hvítasunnuna. Og svo auðvitað enn aftur eftir sýningar syðra.
Þótti að því loknu þrífagnað og það var nóg.

Ég man ekki hvort ég kjaftaði einhvern tíma frá því, en í framhaldinu hóf Þjóðleikhúsið við mig óformlegar viðræður um huxanleg skrif fyrir þá stofnun. Okkur Hlín Agnarsdóttur gekk þó illa að koma á fundum í sumar. Auk þess sem mér gekk illa að koma til hennar hálfköruðum verkum á tölvuformi sem hennar tölva skildi, og henni gekk illa að hafa tíma til að lesa þau sem skiluðu sér á mannamáli. Í haust las ég síðan í blöðunum að hún væri hætt sem leikhúsráðunautur Þjóðleikhússins, svo ég reikna með að málið sé dautt í bili. Enda má ég ekkert vera aððessu, akkúrat núna.

Hér fóru nefnilega stórtíðindin að rekast hver á önnur eins og risastór rolluhópur.

Móðurskipið fékk þá flugu í höfuðið að skreppa með flotann til Montpellier, til að sleikja sólskinið og skoða fornar slóðir. Og varð það úr. En nokkrum dögum fyrir brottför uppgötvaðist hins vegar tilvist laumufarþega. Ofurlítil Duggan, sem hefur huxað sér að fæðast í febrúar á ári komanda, vildi nefnilega hreint ekki missa af þessu ferðalagi. Þetta gerði það að verkum að Móðurskip hafði ekki alveg alla þá matarlyst sem hún ætlaði að hafa í landi yfirhafnanna, og var frekar sleppileg megnið af sumrinu.

Áður en að útferð kom skrapp líka Móðurskip í örsnöggt tripp til Egilsstaða til að taka við menningarviðurkenningu Rótarýklúbbs Héraðsbúa fyrir "framúrskarandi störf að leiklistarmálum" svo ég vitni í skjalið. Mikið mont. Og péningar. Sem voru að sjálfsögðu brúkaðir til kaups á tæki sem fremja átti frekari afrek á leikvellinum. Sem átti reyndar að fara ólöglegu leiðina til landsins, en mistókst sú tilraun til glæpastarfsemi hrappallega, þrátt fyrir einbeittan brotavilja, og fékk Móðurskip næstum sakaskrá fyrir vikið og var gert að borga formúgu, þegar loxins var hægt að losa gripinn úr tollinum, síðsumars.

Í haust urðu síðan mikil umskipti hjá næstum öllum flotanum. Smábátur settist á 6. bekk Vesturbæjarskóla. Rannsóknarskip lagði söngnámið á hilluna í bili og tók til við kennslu í skóla Haganna. Freigátan hóf sína fyrstu skólagöngu á leikskólanum Ægisborg. Og Móðurskipið vatt öllum sínum kvæðum í kross og hóf nám í Háskóla Íslands (einu sinni enn) og hugðist í þetta sinn eignast Meistarapróf í einhverju sem heitir Hagnýt ritstjórn og útgáfa.

Skemmst frá að segja að í þeim töluðum orðum upphófst mest pestatímabil í sögu fjölskyldunnar. Freigáta og Rannsóknarskip eru búin að liggja, ýmist sitt á hvað eða um leið, í ýmsum slæmskum og Móðurskipið hefur tekið einhvern þátt í því líka. Smábáturinn hefur einhverra hluta vegna sloppið að mestu, hvort sem það er að þakka ólíkri genasamsetningu eða sérherbergi. Síðan hefur eiginlega ekki gegnið á með öðru en hor og pestarfréttum, núna síðast bara alveg nýverið.

Smábáturinn er þó óvenjulánsamur þetta árið, þegar fjölskyldan var í Frakklandi í sumar, meira að segja í ferðalagi í ferðalaginu, í Avignon, þegar honum barst einkar skemmtilegt símtal. Það var nú frá henni Ingu móðurömmu hans, en hún var að spyrja hvort hann fýsti ef til vill að eyða jólunum með þeim ömmu og afahjónum sínum og fleirúm úr móðurfjölskyldu sinni úti á Flórída, og þar dvelja fram yfir áramót. Að fengnu samþykki allra foreldra hélt sá stutti það nú aldeilis, og þar er hann nú. Í góðu yfirlæti og fjarri pestarganginum í okkur. Og er því jafnvel enn heppnari en hann hugði. Síðast þegar fréttist var hann "búinn að fara í marga rússíbana".

En, sumsé. Nú ætlum við að heilsa nýju ári hér í Brekku í Eyjafjarðarsveit og heita á allar nærstaddar forynjur að heilsufarið verði eitthvað skárra á næsta ári en því síðasta.

Á ári komanda verður væntanlega fyrsta verkið að undirbúa mætingu nýs afkomanda á svæðið. Og líklega ráð að fara að drífa í því, mig dreymdi, núna síðustu nótt þessa árs, að ég væri komin á fæðingardeildina. Og Siggadís líka. Svo kom einhver kerlingarfáviti og fór að setja út á villur í vegabréfinu mínu... Guðmávita hvernig það á svosem að ráðast.

Ég óska öllum lesendum sem nenna árs og friðar.

ps: Ætlunin er að myndskreyta og tengja allskyns linka inn í þennan pistil. Ég nenni því bara ekki fyrr en ég kem heim.

1 ummæli:

Siggadis sagði...

Gleðilegt nýtt ár sömuleiðis, mín kæra - vonandi hittumst við bara á deildinni með útrunnin vegabréf og hálfpakkaðar töskur... það er alveg í lagi - svo lengi sem allt gengur vel og að það c vel huxað um mann :-)