8.
Þegar þeir voru 9 hafði ég fengið nýjan póst.
Óþolandi!
Sérstaklega þar sem þessir 8 óopnuðu póstar innihéldu ýmislegt mikilvægt varðandi ritstjórnarverkefnið sem ég hef ekki komist í að vinna neitt í síðan ég kom aftur.
8 óopnaðir póstar.
∞ samviskubit.
Í dag var ég að því komin að bresta undan álaginu og tóxt með gríðarlegri skipulagningu að fá eina tvo klukkutíma næstum alveg alein heima til að taka innihald þessara átta óþolandi pósta, og hreinlega díla við þá. Fór líka aðeins í gegnum efni blaðsins að öðru leyti. Fékk allavega hálfa yfirsýn. Og þetta er alls ekki jafn ógerlegt og ég var farin að halda.
Held ég hafi svei mér þá misst nokkur kíló við það. Allavega er nokkuð þungu fargi af mér létt. Náði líka að skrifa nokkur mikilvæg ímeil í viðbót.
Nú er eiginmaðurinn í bíói með bróður sínum, sem kom óvænt í bæinn og ég er grútsyfjuð að bíða eftir að Smábáturinn komi af fótboltaleik, sem var framlengdur. Kann ekki við að láta blessað barnið koma heim í sofandi hús. ("Neyðist" þessvegna til að hanga á feisbúkk og blogga. Dem!)
Og gleðilegan Harry Potter dag!
Mér er alveg sama þó allar bækurnar séu búnar og allir farnir að gleyma þeim. Ég er samt handviss um að Hogwarts-lestin fór í gær og í dag hefst kennsla samkvæmt stundatöflu.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli