Gangandi íkorni

Þetta er ekki lengi að gerast. Þann 10., miðvikudag í síðustu viku, gekk Freigátan í fyrsta skipti, að einhverju ráði. (Áður var hún búin að taka eitt og eitt skref, en ekkert sem taldist almennilega með.)

Þegar ég vaknaði á sunnudagsmorguninn, voru feðgar algjörlega frá sér af hamingju, þar sem hún hafði labbað ein átta skref.

Og núna ferðast hún svona til helminga á tveimur og fjórum jafnfljótum. Það voru vandræði að ná mynd af henni áður en hún hlypi á myndavélina: