Ooooo

Það kom að því að óléttan lét mig finna fyrir sér. Var í fyrirlestrum frá helvíti allan gærdaginn. Ekki nóg með það, það var ekki hægt að fá kaffi á f...ing háskólasvæðinu. Í dag er ég öll bjúguð og eilífðarþreytt. Sem gengur hreint ekki. Þarf mikið að gera á næstu dögum og vikum. Og morgundagurinn fer til fjárans. Eða Keflavíkur... löng saga.

En planið er að reyna að ná bæði meðgöngujóga og -sund á morgun og gá hvort ég get ekki hresst mig eitthvað. Og raða í mig járni, off kors.

Annars er Kóraninn bara þrælskemmtilegur. Hreint ekki sama torfið og Biflían. Eiginlega bara eins og lögfræði miðausturlanda fyrir 1500 árum. Kannski samt ákveðið áhyggjuefni ef menn vilja að hún eigi við í dag... réttarstöðuleysi kvenna og allt það... samt svolítið fallegt að menn skuli eiga að vera góðir við öjmingja og fávita, klappa þeim og tala hlýlega til þeirra.

En einhvers staðar þarf ég að stela mér tímanum sem ég þarf til að klára að fara yfir textana úr honum og andagiptina til að þýða Baudelaire-ljóðin. Svo ég geti nú farið að byrja á hinni þrælmerkilegu ritgerð um Menningarspeglun... eða eitthvað svoleiðis. Sem á að skilast 6. des. Þarf að klárast fyrr, þar sem þýðingafræðigerðin þarf að skilast 10. des og tekur meira en 3 daga.

Mér finnst ég vera að endurlifa oft áðurlifaða martröð. Með einu fráviki þó. Þrátt fyrir óléttuþreytu og bjúg, tímaskort og geðveiki, þá hef ég mikinn áhuga á öllum verkefnunum sem eftir eru, og hreinlega hlakka til að komast íðau.

Það er bara daglega amstrið sem þvælist fyrir þessa dagana.

En talandi um það, Rannsóknarskip og Smábátur tóku geðveikt vel til í gær og fóru svo út af örkinni í dag og redduðu alveg geðveikum helling af jólagjöfum. Svo þetta er bara spurning um að koma öllum í skólana sína, flesta virku dagana, og taka svo til málanna óspilltra.

Verst hvað maður er allt í einu orðinn þungur og sybbinn.