Óþelló á færeysku!

Var búin að gleyma að um daginn barst mér daxkráin af leiklistarhátíðinn sem ég er að fara á í Lettlandi í ágúst. Þar er ýmislegt sem vekur tilhlökkun... og annað ugg. 

Það sem verður sennilega ferðarinnar virði eitt og sér er færeysk sýning á Óþelló hinum sjeikspírska. Ójá. Skakspjót á færeysku. Það er einhvern veginn ekki hægt að klúðra því. 

Við fáum líka að sjá Fröken Júlíu hans Strindbergs á sænsku... Veit ekki alveg... Sjens á flottri sýningu þar, eða alveg rosalega góðum blundi. 

Danir og Norðmenn eiga til að mæta með einstaklega vondar og leiðinlegar sýningar á svona hátíðir. Í þetta sinn sýnast mér þeir ætla að toppa sjálfa sig, báðir með sýningar sem eru óljósar að uppruna og byggja á einhverjum óskilgreindum "spunum". Ég er ekkert yfirfull af bjartsýni.

Finnar eru með verk eftir Mark Ravenhill. Nokkuð spennandi... en nokkrar horfur á ógeði. Sem getur verið gaman ef almennilega er farið með það.

Litháar mæta vopnaðir Tjekoffi, Lettar eru með tvær sýningar, opnunarsýninguna og svo eina byggða á þjóðsögum, og Eistar eru með innlent. Til þessara sýninga geri ég himinháar kröfur og tek það sem persónulegri móðgun ef þær verða ekki allar frábærar.

Og svo er alltaf ein utansambands gestasýning. Í þetta sinn frá Þýskalandi. Vona bara að hún verði betri en belgíski hroðinn sem ég sá helminginn af á hátíðinni í Eistlandi 2004.

Og svo verða tveir morgnar af námskeiðum, skoðunarferð um Riga og einn gagnrýnimorgun. 

Þetta verður gríðarlega skemmtilegt og ég fer alveg að telja dagana. Á von á að koma til baka yfirkomin af andlegri og leiklistarlegri fullnægju og hella mér í leikritaskrif... sem minnir mig á það... ég þar að ganga frá nokkrum umsóknum.