Sóttkví

Húsbóndinn var sendur heim úr skólanum með þau skilaboð frá skólahjúkkunni að það væru að ganga streptókokkar í leixkólum og pantaður hefur verið tími hjá lækni fyrir 3/4 af fjölskyldunni síðdegis. Smábátur hefur vit á að halda sig sem mest utan sóttkvíar, enda hefur það sennilega orðið honum til bjargar. Við hin höngum bara hér í hrúgu. Við Freigáta enn með hita og hömumst við að hósta upp viðbjæði og Rannsóknarskip er á hraðri niðurleið.

Alllmáttugur má vita hvenær einhver kemst aftur í skólann sinn. Svo ekki sé nú minnst á bumbusund! Og almenningur ætti að forðast heimilið með öllum ráðum í bili.

Vona bara að við fáum pillur og fullt af þeim svo allir spretti upp eins og stálfjaðrir í síðasta lagi í vikulokin.

ps: Læknirinn fann engan streptókokk. Sagði fjölskylduna vera með vírus. Semsagt, engar galdrapillur. Allir eiga að passa sig að borða hvorki né drekka neitt kalt (og Móðurskipið skammast sín, er búin að vera að drekka soldið ísvatn) Rannsóknarskip má éta íbúfen eins og hann getur í sig troðið. Móðurskipið má það ekki. Freigátan má halda áfram að fá stíla á nóttunni. Sem hún verður nú ekki sérlega hamingjusöm að heyra. Svo var farið í apótek og keyptar birgðir af hálstöflum, hóstasaft og allskyns. Móðurskipið fór líka, illa lyktandi með hor, í Nóatún og raxt þar nottla ekki á neitt nema frægt fólk, Þjóðleikhússtjóra, Pál Óskar og mar veit ekki hvað né hvað.
Vér segjum farir vorar ósléttar.