Ekki varð mér kápan úr því klæðinu að ætla að stúdjóa þáttinn minn í fyrstu tilraun. Tölvur töluðu ekki við skrár, og öfugt, og bakköppið virkaði ekki heldur. En þegar ég kom heim held ég að ég hafi komið öllu saman á skothelt form, ætla að hafa það líka á nokkrum öðrum formum til vara, svo ég verði jafnvel enn betur undirbúin næst. Held mér fari allavega að verða óhætt að láta panta annan stúdjótíma. Svo mæti ég með alltsaman á "aiff" og "wav" formum og ef það virkar ekki... ja þá verð ég að prófa eitthvað annað. Alveg vissi ég að ekki kynni góðri lukku að stýra að vera á fyrsta stúdjódeginum.
Að öðru leyti fór afmælisdagur Rannsóknarskips hið besta fram. Afmælisgjöfin hans frá okkur flotanum er reyndar ekki komin í hús þar sem ég var komin með alvarlega heimþrá eftir stúdíóævintýrið og rétt meikaði að kaupa köku. Svo komu amma Smábátsins, frænka og litli frændi í kaffi og allir borðuðu köku og Freigátan og litli frændinn fóru alveg hamförum í að leika sér.
Smábátur ku vera að lenda og Rannsóknarskip fór að sækja hann.
Í sjónvarpinu er einhver maður að hafa gaman af að láta fólk vera á nærbuxunum í bönkum. Mér finnst ég ekki sjá eða heyra neitt nema perra þessa dagana. Fréttir af perrum og allir vondir í sjónvarpsþáttum virðast vera perrar. Erum við uppi á öld perranna, eða hvað?
Engin ummæli:
Skrifa ummæli